Dutch Patches

Ook hier in huis is het één en ander veranderd door het corona virus. Onze gemeente kleurt donkerrood op de kaartjes van het RIVM, en dat is niet goed. Sinds twee weken werkt iedereen hier verplicht thuis. Dat betekent vijf werkplekken ingericht met laptops en telefoons, Skype meetings, whatsapp vergaderingen, en gamen met collega's in de lunchpauze. We gaan alleen maar de deur uit voor het hoogstnodige, de boodschappen. Het zonnige weer van de laatste tijd maakte het mogelijk om buiten in de tuin, in de zon uit de wind, een kop thee te drinken of te lunchen. Wat prijzen we ons gelukkig met dit kleine stukje buiten. Want we maken er het beste van, en proberen het ook gezellig te maken, houden rekening met elkaar, maar er zijn ook zorgen en soms ook spanningen en verdriet, zoals dit bij iedereen nu zal zijn. En er is tijd, meer tijd dan in ons vroegere leven, geen volleybaltrainingen of wedstrijden, geen fanfare repetities of optredens, niet even naar oma en opa, geen feestjes, geen vergaderingen. En dan ontstaan er ook mooie dingen. Mijn oudste zoon had al een tijdje het plan om voor Dutch Patches een filmpje te maken waarin we laten zien hoe een quilt van kinderkleding gemaakt wordt, en je raadt het al, daar was nu eindelijk tijd voor. Dat filmpje kun je hier bekijken. Veel kijkplezier!

Vier overhemden werden samen een kussen. Vrolijke pinwheels, oftewel windmolentjes gemaakt van overhemden waar mooie herinneringen aan zitten. Frisse kleurtjes, en een luchtig patroontje waardoor dit kussen een lente uitstraling krijgt. Toepasselijk, want ja, morgen is het officieel lente.

En wat voor lente gaat dit worden? Het zonnetje schijnt, de vogeltjes zingen, er bloeien al wat voorjaarsbloemen en de bomen worden langzaam heel lichtgroen. Ja, in de natuur gaat alles door. Laten we met zijn allen proberen om van de kleine dingen te genieten, al is het misschien vanachter het raam, of alleen maar in de eigen achtertuin. Kijk een beetje naar mekaar om, hou rekening met anderen en geef de mensen die hard werken om deze coronacrisis door te komen de ruimte en het respect dat ze verdienen. Meer foto's van dit kussen bekijken? Dat kan hier.

Een tijdje geleden alweer was er bij Dutch Patches een like-en-win actie naar aanleiding van de kerstkussens met foto's van vroeger. De winnares koos een kussen uit met een foto van begin vorige eeuw, met daarop twee deftig geklede dames, waarvan er één haar oma is (en toevallig ook mijn oma, want het was mijn nichtje die de prijs won). De linker dame is ons oma. De dames hadden zich mooi aangekleed voor de foto met hoedje, tasje en een pelsje (ja, echte vosjes, met pootjes, dat kan tegenwoordig echt niet meer, maar het is bijna een eeuw geleden dat de foto gemaakt is, en het past in het modebeeld van die tijd). Ik hou van deze oude foto's die zo mooi de sfeer van vroeger weergeven. Extra leuk, het haakwerkje op het kussen wat er rechts achter staat, heeft oma vroeger gemaakt, ze zat altijd te handwerken in mijn herinnering. Wil je nog wat meer foto's van het kussen bekijken, die staan hier.

Voor mijn verjaardag had ik van mijn lieverds een heel royale cadeaubon gekregen om te gaan (online) shoppen bij een heel leuk quiltwinkeltje. Kijken, kiezen, in winkelmandje doen... en er toch weer uit, wikken en wegen, en uiteindelijk bestellen. Ik heb gekozen voor een setje mooie blauwe stofjes en een prachtig boek, "Remembering the Past" van Julie Hendricksen. De schrijfster heeft quiltpatronen ontworpen waarbij ze zich heeft laten inspireren door antieke quilts uit haar eigen verzameling. Een aantal van deze patronen zijn samengebracht in dit prachtige boek. Ze laat foto's van de antieke quilts zien en vertelt over de gebruikte stoffen, en de soms op het eerste oog onlogische keuzes, die juist wel passen in het tijdsbeeld van toen, waarbij de maakster vaak vanuit schaarste koos. Zo anders tegenwoordig het grote aanbod stoffen waar wij uit kunnen kiezen. Een fijn boek, met mooie patronen, maar ook veel leesplezier. En wie weet waar die blauwe stofjes nog eens van pas komen.

Al weer een hele tijd geleden maakte ik voor drie broers deze dekens van hun kleding. Lekker stoer, en met veel leuke details. Ze hadden een tijdje in Amerika gewoond, aan de kust, en de dekens waren bedoeld als herinnering aan hun mooie tijd daar. Alle drie de quilts kregen een andere kleur, en uiteraard mochten de boys zelf kiezen. Leuk om de quilts nog weer eens te bekijken! De foto's staan hier.

Al een hele tijd verzamelde ik in een doos stofjes in mooie kleurtjes, restlapjes, kleine lapjes die ik cadeau kreeg, of die ik zelf ergens kocht. De bedoeling was dat deze lapjes ooit een quilt voor op ons eigen bed zouden worden, maar haast had het niet. En toen kwam daar opeens zomaar het juiste patroon langs, en was de quilt ineens in de maak. Carson's Courtyard heet het patroon en het is een ontwerp van Christine Baker.

Nog lang niet klaar hoor, de blokken voor het middendeel zitten in elkaar, en nu komen er nog randen omheen, en daarna een mooie stof voor de achterkant uitzoeken. En de quilt doorstikken natuulijk. Heerlijk om af en toe tussendoor een beetje tijd te kunnen maken voor een eigen "projectje". Op de foto zie je de losse blokken op de grond liggen. Dat wordt het middendeel, en de rest... dat laat nog even op zich wachten....