Dutch Patches

Hoe moeilijk moet het zijn om de kleren van je zoon, die slechts 8 jaar mocht worden, op te sturen in een pakketje naar iemand die je niet kent. Je hebt de website gezien, en je wilt heel graag ook zo'n deken en een kussen voor opa en oma, maar je woont ver weg, dus je kunt de kleren niet komen brengen. Je hebt mij gesproken aan de telefoon, en ik heb je verteld hoe ik de herinneringsdekens maak. Op jouw vraag heb ik je verzekerd dat de kleding niet uitgewassen wordt, dit is heel belangrijk voor je. En dan pak je twee dozen, stopt er de kleding in, en doet er nog een briefje bij, waar op staat welke kledingstukken voor jou heel belangrijk zijn en dat je ze graag in de quilt verwerkt ziet. Het pakket gaat aangetekend op de post en dan moet je het loslaten.

Ik heb je meteen een foto gestuurd van de dozen die de postbode heeft gebracht, en tijdens het maken van de quilt stuurde ik je foto's van het ontwerp, en natuurlijk van de quilt toen die klaar was. De voetbalshirtjes en broekjes, het Barcelona shirt, zijn allereerste oranje truitjes, flanellen pyjama, joggingbroek en favoriete T-shirts, de onderbroekjes en een stukje van zijn dekbed, het zit er allemaal in verwerkt. Wat foto's van de quilt en het kussen staan hier.

Zo snel mogelijk is de deken weer op de post gegaan, terug naar jou, want een paar dagen later is het een jaar geleden dat je zoon overleden is.

De hele week al denk ik na over dit blog, wat kan ik schrijven, wat niet? Ik ken je niet, heb je zoon niet gekend, en ik heb nooit hoeven doormaken wat jij doormaakt. Het enige wat ik voor je kon doen was een deken maken waarvan ik hoop dat het je wat troost biedt.

Lieve, sterke mama, je verhaal ging me aan het hart en ik heb veel aan je gedacht. Bedankt voor je vertrouwen.

Al een aantal jaren maak ik een foto-patchwork-kussen voor hun au pair die dan weer het gezin verlaat. En telkens is hun dochtertje weer een jaartje ouder geworden. Dit keer mocht het een kussen worden in lief roze in combinatie met Hollandse stofjes. Heel leuk om te maken, en extra leuk omdat die kussens met de verschillende au pairs mee gaan naar huis, heel de wereld over. Hier kun je nog meer foto's bekijken.

Deze wolk van lichte lieve kleurtjes met een zachte lila rand was een kerstkadootje voor een meisje dat ontzettend houdt van zachte knuffelige stofjes en lapjes. De quilt is gemaakt van haar kleding, vaak gedragen, soms al een beetje vaal of verwassen, maar wel lekker zacht en soepel, en heel geschikt om een knuffelige deken van te maken. hier staan nog wat meer foto's van deze lieve quilt.

Vandaag is hij 18 geworden, en hij staat te popelen om op eigen benen te staan en de wereld te veroveren. Op het vanaf hier te bewandelen pad geven zijn ouders hem een deken vol herinneringen mee. Een belangrijk moment in hun leven, een beetje loslaten en toch nog stevig vasthouden. De deken is gemaakt van shirtjes, truitjes, blouses en broeken, en heel veel herinneringen aan vakanties in hun geliefde Frankrijk. Op de achterkant van de quilt zit een applicatie van een klein dolfijntje. Dit dolfijntje zat op het toilettasje van Delfin (zijn tweede naam), hij nam het altijd mee op vakanties. Zoals vaak kwam ook deze keer een moeder de kleertjes van haar zoon brengen, en komen de verhalen en herinneringen als vanzelf weer boven wanneer de kledingstukken door haar handen gaan. Zo mooi om te zien. Van de quilt en van het dolfijntje aan de achterkant zie je hier nog wat meer foto's.

Laatst kwam ik een lief gedichtje tegen, dat heel erg aansluit bij de dekens die ik maak. Caroline, deze is voor jou!

Er liggen nog een paar mooie quilt-blogs "op de plank", klaar om jullie te laten zien, maar pas na de Kerstdagen. Het zijn kerst kadootjes die hun ontvangers nog niet hebben bereikt, dus ik laat ze hier ook nog even niet zien. Maar er ligt nog een stapel klaar, een stapel lekker warme kersttruien voor mijn lieverds, om heerlijk de kerstdagen in door te brengen. Dagen met lekker eten, kerstkransjes, gezellig samen zijn, vast wel een film en een spelletje hier of daar. Afgelopen jaar was een bewogen jaar, soms heel spannend, niet altijd gemakkelijk. Maar er waren ook hele mooie en waardevolle momenten. Hier sluiten we het jaar af samen met mijn familie, ook die van heel ver is er dit jaar bij. Zo fijn om ze weer allemaal te zien, met zijn allen samen de Kerstdagen doorbrengen. Geen deftig kerstdiner, nee, iedereen kookt zijn of haar speciale lekkere recepten, en dan schuiven we allemaal samen aan tafel, lekker eten, praten, genieten.

En dan was er nog die ene quilt, ik zou hem proberen voor Kerst klaar te hebben, de Farmers Wife Blocks. Of dat nog lukt?

Ik wens jullie allemaal hele fijne, warme, gezellige feestdagen!